Po długiej przerwie Mamy Szczenięta !!!


Bob Barker powiedział: „Ktoś, kto nigdy nie miał psa, przeoczył cudowaną część życia”. 

Szukam dla moich szczeniąt cudownych, odpowiedzialnych domów, które gotowe są na wspólne życie z psim przyjacielem i na to wszystko co taka relacja wnosi do ludzkiego życia .

To ostatni miot Chiluni. Chila jest matką mojej Hecy i córką przekochanej Tuleczki (Dream Max Think Twice).

Badania matki szczeniąt: ​GR_PRA 1 & 2 czysta, HD- A, ED 0/0, oczy czyste 2018 & 2020

Ojcem szczeniąt jest pies mieszkający w Polsce, import Hiszpania Ch. Solomon Kane de Lar de Casanova. Badania ojca szczeniąt: HD-A, ED 0/0, OCD czysty, GR_PRA1 & 2 czysty, ICT- czysty, Serce czyste, oczy czyste.

Jako hodowca wierzę, że moja rola nie kończy się w momencie wyjścia szczenięcia z hodowli stąd szukam rodzin, które gotowe są na współpracę przez całe życie psiego towarzysza. Jestem po to, aby zaopiekować się Wami na każdym etapie życia psa z mojej hodowli. Szukam osób, które są otwarte na bycie częścią naszej psiej rodziny .

Nie jesteśmy fabryką. Szczenięta mamy niezwykle rzadko. Bardzo przemyślane. Wyczekane i zadbane w każdym milimetrze swojego jestestwa. Zaproszenie szczeniaka do życia, to istny armagedon, ale dobrze wykonana praca z psem procentuje najpiękniejsza relacją wzajemnej miłości i lojalności jaką można sobie wyobrazić. Psy otwierają ludzkie serca.

Małe skarby, które teraz są słodkie ale będzie moment kiedy będą ciągnąć za nogawki, podgryzać ręce, kable, meble, szczekać, biegać, sikać gdzie popadnie i co tylko można jeszcze sobie wyobrazić. Ich dwunożnym ludziom zapewne włosy będą z tego powodu stawać dęba. Trzeba mieć to na względzie, że każde życie składa się z etapów. To psie także. Po tym szalonym nadchodzą inne, spokojniejsze etapy. Pełne akceptacji (psy akceptują nas takimi jak jesteśmy), wzajemnej tolerancji, zrozumienia, szczęścia, aktywnosci.

Moje psy i moje szczenięta są dla mnie ogromną wartością, stąd też proces wyboru nowego domu odbywa się skrupulatnie i z dużą starannością. Osoby zainteresowane szczenięciem z mojej hodowli niech mają świadomość, że spotkanie osobiste jest absolutnym kryterium.

„Psy dały nam absolutne wszystko. Jesteśmy centrum ich wszechświata. To bez wątpienia najlepsza oferta jaką kiedykolwiek miał człowiek” R.A. Caras

Szalone i pełne emocji narodziny szczeniąt po Chili (Ch. Catequill Pininfarina) wydarzyły się w piątek 29 grudnia 2023 roku. Chila urodziła 1 dziewczynkę i 3 chłopców. Poszukuję domu dla chłopca z tego miotu.

Rodowód miotu w bazie k9 

Osoby zainteresowane szczeniakiem zapraszam do kontaktu TYLKO TELEFONICZNEGO.

Szczęście obrodziło nam tym razem chłopakami, lista oczekujących była jednak głównie skupiona na dziewczynkach. Przykro nam, że osoby które czekały na dziewczynki zostały odprawione z przysłowiowym kwitkiem ale niestety tak to bywa. Dlatego zawsze polecam czekać po prostu na szczenię, wtedy jest naprawdę szansa, że ono będzie dla danej rodziny.
Tym bardziej, że goldeny to taka rasa, gdzie różnica temperamentu między suką, a psem w zasadzie nie istnieje. Mitami są sformułowania, że suka nie ucieka, że pies się nie przytula itd. Mity będę obalać. Jak znajdę chwikę czasu.

Według mnie temperament najbardziej zależy i to naprawdę widać…. od rodziców, nie zaś od płci. Płeć nie ma tu znaczenia.

W każdym razie, w związku z rozkładem 1 dziewczynka i 3 chłopców, poszukuję rodziny która zechce dać najlepszy dom na świecie dla jasnego samczyka. W przypadku Chili gwarancja chłopaka przytulaska murowana. Chila jest dziewczynką, która nie uznaje ludzkiej przestrzeni osobistej. Byle siedzieć na człowieku. Kradnie serca, a kto u nas w odwiedzinach był to wie, że najchętniej chcieliście wyjść od nas z Chilunią! Na szczęście bardzo Chilunie pilnujemy i nie damy jej porwać ;)))

Znajdź nas na Facebooku pod hasłem Goldenmajko i obserwuj na bieżąco jak rosną nasze maluchy.

Pozdrawiam

Edyta Gajewska z Goldenmajko FCI

Fit for life

Sprawność to życie.

Czy chcesz aby Twój psi przyjaciel żył długo, zdrowo i bez kosztownych urazów?
Jeżeli tak, to potrzebujesz zaplanowanego programu ćwiczeń. Zabierze Ci to tylko 10 minut dziennie 3 razy w tygodniu.

Oceń sprawność psa.

Najlepszym sposobem na ocenienie obecnego stanu jest ustawienie psa w pozycji wystawowej i sprawdzenie rozmiaru oraz tonusu sześciu dużych grup mięśniowych. Są one zaznaczone kolorami na poniższym rysunku poprawnie umięśnionego greyhounda:

  1. Duże mięśnie kończyn piersiowych
    otaczające łopatki i przedramiona
    (ciemnozielony)
  2. Mięśnie głębokie:
    a. mięśnie przykręgosłupowe – znajdują się po obu stronach kręgosłupa (czerwony)
    b. mięśnie boczne brzucha (fioletowy)
    c. mięśnie dolne brzucha (pomarańczowy)
  3. Bardzo duże mięśnie kończyn miednicznych, czyli czworogłowy (niebieski)
    i hamstringi (jasnozielony)

Oczywiście, czujesz te mięśnie za każdym razem, gdy głaszczesz lub pielęgnujesz swojego psa, ale teraz masz je ocenić. Jak duże są? Jak mocne? Czy wyczuwasz zagłębienia w miejscach, gdzie jeden mięsień łączy się z kolejnym? Porównaj rozmiar i tonus mięśni z innymi psami tej samej, lub innej, rasy. Możesz wtedy lepiej oszacować, gdzie plasują się mięśnie Twojego psa, na skali od małych i wiotkich, do dużych i dobrze uformowanych.

Idealnie byłoby gdyby wszystkie sześć grup mięśniowych było tak samo duże i mocne. Spróbuj ocenić czy istnieją jakieś różnice pomiędzy ich jakością. Czy mięśnie kończyny piersiowej są silniejsze niż miednicznej?

To wskazuje na subtelny, ale przewlekły uraz kończyny miednicznej lub kręgosłupa.
Czy mięsień czworogłowy jest silniejszy niż hamstringi? To całkiem powszechna przypadłość, ale też niepokojąca, gdyż zwiększa ryzyko urazów więzadła krzyżowego przedniego. Czy mięśnie brzucha boczne i dolne są słabsze niż przykręgosłupowe? Czy mięśnie głębokie są słabsze niż mięśnie kończyn piersiowych i miednicznych? To osłabienie mięśni głębokich dotyka psy tak samo często jak ludzi. Mięśnie te są kluczowe podczas koordynacji skomplikowanych ruchów kręgosłupa i zgrania w czasie ruchu kończyn piersiowych i miednicznych. Dobrze jest mieć pewność, że są w stanie sprostać swojej pracy.

Trening siłowy/ oporowy

U ludzi siłę mięsni wypracowuje się m.in. przez tzw. podnoszenie ciężarów. Psy w oczywisty sposób nie będą podnosić ciężarów. Wypracowanie siły w mięśniach u pupila wymaga więc określonych ćwiczeń siłowych, które wykonywane są na krótkich odcinkach. Elementem
oporowym może być waga psa lub pomoce utrudniające ruch.

Poniżej trzy zasady treningu siłowego:

  1. Ćwiczenia powinny wzmacniać konkretne mięśnie, które są słabe, czyli np. głębokie, kończyny piersiowej, czy miednicznej.
  2. Ćwiczenia powinny mieć tak niską intensywność jak to możliwe.
  3. Mięsień wzmacnia się tylko podczas przeciążenia lub momentu, w którym nie jest w stanie wykonać pracy. innymi słowy, ćwiczenie trzeba powtarzać tak długo, aż pies nie będzie go wstanie poprawnie wykonać.

Powyższe zasady wyjaśniają, dlaczego spacery na smyczy, chociaż niezbędne dla radości
jaką dają psu widoki, zapachy i dźwięki natury, nie wystarczą do zbudowania siły. Spacery nie są nakierowane na pracę nad słabymi mięśniami, i to my szybciej się zmęczymy niż pies przeciąży mięśnie.

Włączenie treningu siłowego spowoduje bardzo prawdopodobnie poprawienie wyników na wystawach i wydarzeniach sportowych, a przede wszystkim Twój pies dzięki silnym mięśniom uniknąć może wielu kontuzji i będzie miał zdrowsze, dłuższe życie. A któż nie życzyłby tego swojemu psiemu towarzyszowi? Kiedy masz młodego psa, psa w sile wieku w ogóle o tym nie myślisz, jako właścicielka 14letniego seniora doskonale wiem jak mało komfortowe zaczyna być życie dla psa, któremu z racji wieku zanikają mięśnie. Warto jest więc pomyśleć aby pies jak najdłużej mógł bez problemu radzić sobie z codziennymi sprawami takimi jak wchodzenie po schodach, wskakianie do samochodu, cofanie pomiędzy ciasnym stolikiem, a sofą itd..

Jako GOLDENMAJKO Intytut Ruchu możemy zaplanować dla Twojego psa taki trening siłowy. Dzięki włączeniu treningu siłowego i świadomości ciała do programu opieki nad
psem już po dwóch-trzech tygodniach zobaczysz zadziwiającą różnicę w koordynacji i sile
Twojego psa. Zajęcia psiego fitnesu to nic innego jak właśnie takie treningi 🙂

Zapraszamy do kontaktu.

Dlaczego tyle psów ma nadwagę?

Lato minęło. Spędziliście pewnie wiele weekendów w zdrowy sposób, na powietrzu, trenując i spędzając czas ze swoim psem. Być może wieczorami siedzieliście na pokładzie łodzi jedząc zdrowe sałatki i pijąc niesłodzoną mrożoną herbatę. Jak część ludzi zgubiliście kilka kilogramów, które pojawiły się przez zimę 😉 Wyglądacie i czujecie się zdrowiej (nawet jeżeli nie

jesteście zupełnie zadowoleni ze swojego wyglądu w stroju kąpielowym). To jedna z zalet bycia człowiekiem, decydujemy ile jemy i ile ćwiczymy…

Nasze psy nie mają tyle szczęścia 💣💣💣

W kwestii tego, co znajdzie się w ich misce polegają na nas.

A częściej niż rzadziej wkładamy tam za dużo! 🙈🙉🙊

Na seminarium, w którym uczestniczyłam dr Chris Zink opowiadała jak oceniała wagę setek psów różnych ras podczas wykładów w całej Ameryce Północnej. Szacując ostrożnie, że 35% psów, które widziała ma nadwagę, około 20% jest poważnie otyłe, na tyle, że zagraża to ich zdrowiu. I nie są to kanapowce, ale psy skaczące w obedience, aportujące na trudnym terenie czy startujące na krętych torach agility.

⚠️⚠️⚠️Psy sportowe z dodatkową tkanką tłuszczową są obciążone większym ryzykiem problemów mięśniowo-szkieletowych, jak zerwane więzadła krzyżowego przedniego, wczesna choroba zwyrodnieniowa stawów czy choroba zwyrodnieniowa krążka międzykręgowego.

➡️➡️➡️Dlaczego tyle psów ma nadwagę?

english bulldog laying upside down on his back with reflection on white background

Zdjęcie: pochodzi ze strony mojamiska.pl

#1 Pies jest mniej aktywny, ale dostaje taką samą ilość karmy.

Dopasuj ilość karmy do poziomu aktywności psa. Na przykład pamiętaj, że być może zimą pies trenuje mniej, więc zmniejsz odpowiednio porcje jedzenia. Za każdym razem, gdy zmierzasz do opakowania karmy, lub zamierzasz nakarmić swojego psa zastanów się ile pies ćwiczył (NIE ile możliwe, że jutro poćwiczy, jeżeli się za niego zabierzesz!) i wydziel stosowną ilość pożywienia. Karmienie psa powinno być więc czynnością analizowaną każdorazowo i dostosowywaną do aktualnej (z danego dnia) sytuacji wysiłkowej.

#2 Właściciele karmią swoje psy taką samą ilością karmy jak dostawały, gdy dorastały.

To powszechny błąd. Dorosłe psy potrzebują mniej jedzenia, dokładnie jak większość z nas nie je teraz tyle, ile jedliśmy będąc nastolatkami. Ja w wieku szkolnym jadłam 3 obiady. Codziennie! Metabolizm zwalnia z wiekiem i aby utrzymać wagę dorosłe psy potrzebują mniej karmy.

#3 Właściciele stosują się do sugerowanych na opakowaniach porcji karmy.

Porcje na opakowaniach karmy są porcjami orientacyjnymi. Natomiast psa należy obserwować i dostosować dla niego odpowiednią dawkę pożywienia w zależności od tego czy tyje czy chudnie. Doświadczony psiarz, często robi to na „oko”.

Najczęściej przeciętnej aktywności pies nie potrzebują takiej ilości jedzenia, jaką rekomenduje większość firm produkujących karmę. Potrzebują tylko tyle, aby utrzymać swoją wagę. Dwa psy tej samej rasy mogą wymagać drastycznie różnych porcji w zależności od czynników takich jak ćwiczenia, wiek, płeć, rodzaj karmy, przebytych chorób, zabiegów, operacji, kontuzji itd.

#4 Właściciele nie potrafią ocenić czy pies ma nadwagę.

To również powszechny problem. Psy różnią się wagą,

strukturą kości, umięśnieniem, więc nie ma jednej

„poprawnej” wagi dla psa danej rasy.

Najszybszym sposobem na ocenienie czy pies ma nadwagę, jest sprawdzenie grubości warstwy tłuszczowej nad ostatnimi żebrami. (Nie nie wystarczy tylko psa pomacać czy czuć mu żebra, tą ewaluację robi się w inny sposób).

W każdym razie w tym miejscu żebra znajdują się dokładnie pod skórą, więc jeżeli występuje jakakolwiek podskórna tkanka tłuszczowa, poczujesz ją pomiędzy skórą, a żebrami. Kciukiem i palcem wskazującym złap głęboko skórę i tkanki podskórne, następnie pociągnij tworząc „namiot”. Natychmiast poczujesz warstwę tłuszczu wysuwającą się spomiędzy palców.

U psów sportowych ta warstwa powinna być cienka jak chusteczka higieniczna.

Jeżeli odchudzasz swojego psa, monitoruj w ten sposób postępy w utracie wagi. Jest to wygodniejsze i tak samo dokładne jak używanie wagi.

Niektórzy z Was mogą to czytać i myśleć: „Nie chcę, żeby mój pies był tak chudy!”

Przywołajcie obraz olimpijczyków, którzy biegają na dystansie 100 m. Jeżeli chcecie, aby pies był sportowcem, to jedynym rozwiązaniem jest pomóc mu posiadać ciało, którego będzie potrzebował do startów, utrzymania zdrowia i braku kontuzji przez wiele lat.

#5 Właściciel obawiają się, że psy będą niedożywione.

Wysokiej jakości karmy są pełne składników odżywczych. Jeżeli pies ma nadwagę, to, o ile nie ma problemów hormonalnych (np. niedoczynności tarczycy) i ma jednocześnie zapewnioną odpowiednią ilość ruchu, to najzwyczajniej w świcie dostarczmy mu ich za dużo.

Zmniejszenie porcji nie narazi go na żadne niebezpieczeństwo. Pamiętaj, że każdy pies, tak jak człowiek, ma inną przemianę materii i niektóre z nich potrzebują mniej jedzenia.

Zdjęcie pochodzi z apetete.pl

#6 Weterynarz powiedział, że pies ma prawidłową wagę (albo nawet niedowagę).

Zapytano wielu lekarzy weterynarii, czemu nie informują swoich klientów, że pies ma nadwagę i otrzymano podobne odpowiedzi „Straciłem już tylu klientów, bo poczuli się obrażeni stwierdzeniem, że ich pies jest gruby, że już więcej tego nie robię”.

Proszę, nie obrażajcie się, to nic osobistego, naprawdę. Poniższa historia jest przykładem z życia wziętym i potwierdza jak ważne jest

utrzymanie prawidłowej wagi u psów sportowych. Lata temu, Julie Daniels, znana trenerka i zawodniczka agility, prezentowała na wystawie swoją sukę rottweilera Jessy. Po uzyskaniu swoich pierwszych pięciu punktów zdecydowała, że woli startować z nią w agility. Mając świadomość, że nie jest to rasa idealna do tego sportu, odchudziła psa o 9,5 kg (tak, to nie pomyłka). Pies wyglądał

zdrowo i muskularnie, a wyniku tego procesu stracił 3,8 cm w kłębie. Dla wielu psów oznaczałoby to różnicę o 10 cm w wysokości skoków. Jessy została najbardziej nagradzanym rottweilerem

wszechczasów w agility, a w wieku 10 lat nadal była zdrowa i nadal startowała (w klasie weteranów).

Więc dlaczego by tego nie zrobić dla swojego najlepszego przyjaciela?

#7 Właściciele nie wiedzą jak odchudzić psa bez wywoływania żebrania i żałosnego wzroku mówiącego: „Jestem głodny.”

Spróbuj diety dyniowej. Zmniejsz zwyczajową porcję o 25-30% i zastąp jej podwojoną objętość dynią na przykład, jeżeli pies dostaje trzy miarki karmy, to teraz dostanie dwie i dwie miarki dyni. Psy ją uwielbiają, ponieważ ma taką sama teksturę jak karma z puszki. Zawiera witaminy i błonnik oraz powoduje uczucie sytości, a pies chudnie! Możesz tez użyć innych niskokalorycznych warzyw, które

preferuje Twój pies. Kiedy pies straci na wadze, możesz stopniowo zwiększać porcje, ale natychmiast przestań dawać taką ilość, jeżeli znów przytyje. I nie zapominaj o regularnych ćwiczeniach. Nie tylko

spalą zbędny tłuszcz, ale też zbudują masę mięśniową, która pomoże utrzymać smukła sylwetkę na dłużej.

Anestezjologia starszych psów, słów kilka o bezpieczeństwie.

Wiek pacjenta, a ryzyko

Zwyczajowo ryzyko anestezjologiczne określamy w pięciu grupach  od ASA I do ASA V. Klasyfikacja ta ocenia ryzyko zgonu pacjenta podczas znieczulenia lub po nim. Podczas przypisania pacjenta do danej grupy pod uwage brane są czynniki takie jak wiek (pacjenci młodsi i starsi obarczeni są większym ryzykiem), choroby przewlekłe (nerek, wątroby, przewlekłe zapalenie trzustki, zapalenia żołądka, choroby degeneracyjne), zaburzenia immunologiczne i hormonalne oraz stopień ich aktualnej kontroli, masa ciała (niedowaga oraz szczególnie nadwaga zwiększająca ryzyko związane ze znieczuleniem). Niezwykle istotnymi układami dla przebiegu znieczulenia są układ oddechowy i sercowo-naczyniowy, dlatego często przed znieczuleniem starszego pacjenta zalecane jest wykonanie badania echo serca oraz czasem RTG klatki piersiowej.

  • Echo serca potrafi wykryć choroby serca we wczesnym etapue, zanim w codziennym funkcjonowaniu psa czy kota dadzą one objawy kliniczne. Wczesne wykrycie chorób jest o tyle istotne, że większość anestetytków zmienia przejściowo funkcjonowanie serca i dużych naczyć krwionośnych, dlatego np. przy niedomykalności zastawki dwudzielnej< szczególnie częstej u psów małych ras unikamy jednych leków, a przy kardiomiopatii przerostowej, częstej u kotów z nadczynnośuą tarczycy- unikać musimy innych leków.
  • RTG płuc lub badanie USG klatki piersiowej udzieli nam informacji, czy w płucach nie przebiega stan zapalny , czy w opłucnej nie gromadzi sie płyn, czy nie widać zmian rozrostowych (jest to szczególnie istotna informacja u pacjentów onkologicznych). U starszych otyłych suk często wystepuje przewlekłe zapalenie oskrzelii, które również wymaga modyfikacji w sposobie znieczulenia.

Pacjenci geriatryczni klasyfikowani są do grup wyższego ryzyka (zazwyczaj ASA II lub wyżej) dlatego, że czesto towarzyszą im choroby przewlekłe, w organach wewnętrznych widoczne są zmiany zwyrodnieniowe zmniejszające ich funkcjonalność. Serce i płuca mają mniejszą możliwość adaptacji w zmiennych warunkach niż u pacjentów młodych, jednak duża wiedza o znieczulanym pacjencie, całościowe spojrzenie na jego choroby i historię pozwalają tak dobrać znieczulenie aby zredukować ryzyko do minimum. Przy odpowiedniej współpracy lekarzy weterynarii i opiekunów zwierzęcia jest to możliwe.

Częste choroby starszych psów.

Największą grupą geriatrycznych pacjentów przygotowanych do znieczulenia są pacjenci pilnie wymagający zabiegu stomatologicznego. Są to choroby obniżające komfort życia psów. Niestety przez to, że rozwijają się powoli psy adaptują się do życia z bólem w jamie ustnej i nie okazują tego w jasny sposób. Kolejną liczną grupą znieczulanych starszych psów są pacjenci onkologiczny. Wbrew obiegowej opinii, że nowotwór boi się noża- każdy nowotów należałoby usunąć chirirgicznie najwcześniej jak to możliwe.Tylko w ten sposób ewentualnie w połączeniu z chemioterapią, radioterapią lub terapią przeciwciałami monoklonalnymi zapobiegamy rozprzestrzenianiu się komórek w obrębie pierwotnego guza oraz uniemożliwiamy powstawanie przerzutów odległych (choć jest to dużo bardziej skomplikowany temat, dla potrzeb tego wpisu dość mocno uproszczony).  Zaniechanie decyzji o zabiegu w obawie przed znieczuleniem może kosztować życie naszego zwierzaka.

Jakie choroby przewlekłe są istotne dla przebiegu znieczulenia starszego psa ?

Są to przede wszystkim :

  • Choroby serca- kardiomiopatia, niedomykalność zastawek, arytmie, wady wrodzone, nadciśnienie tętnicze i płucne, zwężenie dużych tętnic
  • Choroby układu oddechowego- zapalenia płuc i oskrzelii, niedodma, gromadzenie sie płynu w opłucnej, zmiany rozrostowe,
  • Choroby wątroby i trzustki- zapalenia, stłuszczenia, marskość, zwyrodnienia, zapalenia układu żółciowego, zaleganie zółci w drogach ;
  • Choroby nerek- przewlekła choroba nerek, kamica
  • Zaburzenia hormonalne- niedoczynnośc tarczycy, nadczynność lub niedoczynność kory nadnerczy
  •  

Dodatkowo koniecznie trzeba poinformować anestezjologa o wszystkich przyjmowanych lekach, ziołach, suplementach, ponieważ mogą one wchodzić w reakcje z anestetykami. {2}

Anestezjologia w weterynarii kilkadziesiąt lat temu wyglądała zupełnie inaczej. Obecnie ta dziedzina weterynarii zmienia się na naszych oczach. Śmiertelność podczas zabiegów wśród psów i kotów zbliża się do śmiertelności w medycynie człowieka {1}

Życie w dobrostanie, a nie długość życia.

Lek. Wet. Kinga Kłoczko, mówi, że główną wartością dla lekarza weterynarii jest komfort życia zwierzęcia. Według aktualnej wiedzy zwierzę nie jest w stanie uzasadnić sobie własneg cierpienia, odczuwa jedynie ból, który pogarsza jego stan psychiczny i fizyczny. Dlatego ze względu na etykę swojego zawodu nie proponujemy opiekunom naszych pacjentów zabiegów lub badań diagnostycznych wykonywanych w zniecuzleniu dla własnej ciekawości i zapewnienia sobie zajęcia, lecz dlatego, że widzimy szansę na pomoc podopiecznemu i ulżenie mu w cierpieniu. Nie bójcie się zaufać naszej wiedzy i umiejętnościom, ponieważ wasze zwierzęta, po otrzymaniu odpowiedniego leczenia, pokażą, że warto.  {1}

{1} lek.wet. Kinga Kłoczko, SpecVet

{2} Pupil 27 ; 3/2022

„Kastracja, a inne kwestie zdrowotne. Gonadektomia – ponowne przemyślenie długo utrzymywanych przekonań” Chris Zink

« Ci z nas, którzy są odpowiedzialni za zdrowie psów, muszą nieustannie czytać i oceniać nowe badania, aby upewnić się, że dbamy o naszych psich towarzyszy w najbardziej odpowiedni sposób. Niniejszy artykuł zawiera przegląd dowodów naukowych, które łącznie sugerują, że lekarze weterynarii i właściciele psów powinni zrewidować obecne powszechne zalecenie, aby wszystkie psy nieprzeznaczone do hodowli miały usuwane gonady w wieku 6 miesięcy lub wcześniej. Krótko podsumowano wyniki szeregu badań dotyczących wpływu usunięcia jajników lub jąder (gonadektomii) na ortopedię, nowotwory, zachowanie i inne kwestie zdrowotne, a także przedstawiono alternatywy dla gonadektomii w celu zapobiegania prokreacji. »

Chris Zink DVM PhD, DACVP, DACVSMR, CCRT, CVSMT, CVA Canine Sports Productions – http://www.caninesports.com © Chris Zink 2018

• Samice, a czasami samce psów, które są kastrowane przed okresem dojrzewania, mają zwiększone ryzyko nietrzymania moczu i jest ono bardziej nasilone u suk kastrowanych wcześniej.(37-40)

• Wysterylizowane suki wykazywały znacznie wyższe ryzyko wystąpienia niedoczynności tarczycy w porównaniu z nienaruszonymi samicami.(41) Badanie stanu zdrowia kilku tysięcy Golden Retrieverów wykazało, że wysterylizowane lub wykastrowane psy były bardziej narażone na rozwój niedoczynności tarczycy. Wysterylizowane samce i samice wykazywały wyższe względne ryzyko rozwoju niedoczynności tarczycy niż nienaruszone samice.(42)

• Wysterylizowane samice miały 22-krotnie zwiększone ryzyko rozwoju śmiertelnego ostrego zapalenia trzustki w porównaniu do samic niekastrowanych(43).

• Ryzyko wystąpienia niepożądanych reakcji na szczepionki jest od 27 do 38% większe u psów wykastrowanych w porównaniu z nienaruszonymi.(44)

 • W badaniu samic rottweilerów stwierdzono silny pozytywny związek między retencją jajników a długowiecznością.(45)

• Badanie przeprowadzone na 90 090 psach wykazało, że psy wykastrowane i wykastrowane miały znacznie zwiększone ryzyko atopowego zapalenia skóry, autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej, niedoczynności kory nadnerczy, niedoczynności tarczycy, małopłytkowości immunologicznej i nieswoistego zapalenia jelit niż psy nienaruszone(46).

Podsumowanie

Oczywiście praktyka weterynaryjna zalecająca każdemu psu, który nie jest przeznaczony do hodowli, usunięcie gonad w wieku 6 miesięcy lub wcześniej, nie jest kwestią czarno-białą. Należy przeprowadzić więcej badań w celu oceny szerszego wpływu kastracji i sterylizacji na zdrowie, a w szczególności w celu zbadania alternatywnych metod zapobiegania prokreacji, takich jak wazektomia i histerektomia. Oczywiste jest, że gonady są ważne nie tylko dla reprodukcji, ale produkowane przez nie hormony odgrywają kluczową rolę we wzroście, rozwoju i długoterminowym zdrowiu. Jedno z badań wykazało, że kastrowane suki miały 30-krotnie wyższy poziom hormonu luteinizującego niż suki nienaruszone (47), a biorąc pod uwagę, że hormon ten ma receptory w różnych tkankach w całym organizmie, a wiązanie LH z jego receptorami może indukować kaskady zapalne i podział komórek (48), możliwe jest, że brak pętli sprzężenia zwrotnego dla tego hormonu może przyczyniać się do niektórych negatywnych skutków gonadektomii, przynajmniej u samic.

Zapobieganie prokreacji

SAMCE

W przypadku samców stosunkowo łatwo jest wykonać wazektomię. Jedną z możliwych wad jest to, że wazektomia nie zapobiega niektórym niepożądanym zachowaniom związanym z samcami, takim jak znakowanie,kopulowanie i wędrowanie. Z drugiej strony, samice i wykastrowane samce również często znakują i kopulują. Trening jest skutecznym rozwiązaniem dla tych zachowań. Odpowiednio przeprowadzona wazektomia jest rozwiązaniem. Jednym z potencjalnych problemów jest znalezienie lekarza weterynarii, który może wykonać tę procedurę. Szkoły weterynaryjne nie uczą obecnie studentów, jak wykonywać wazektomię. Jednak metodologia została opisana (49) i każdy lekarz weterynarii może nauczyć się tej techniki.

SAMICE

 W przypadku samic kwestie są bardziej złożone, ponieważ posiadanie suki w rui jest niewygodne, a pozostawienie nienaruszonej macicy znacznie zwiększa ryzyko ropomacicza, które może być poważne i potencjalnie śmiertelne. Jednym z rozwiązań jest wykonanie histerektomii (usunięcie macicy), pozostawiając nienaruszone jajniki. Jak dotąd jednak wpływ tej techniki na samice psów nie został dokładnie zbadany. Istnieją pewne sugestie, że psy poddane histerektomii nadal owulują i mogą wykazywać zmiany w zachowaniu, obrzęk sromu, a w niektórych przypadkach niewielką wydzielinę. Co więcej, psy poddane tej operacji będą miały nienaruszone jajniki, więc lekarze weterynarii musieliby ustanowić skuteczny system monitorowania w celu wczesnego wykrywania raka sutka u nienaruszonych suk, tak jak jest to dostępne dla kobiet. Ponadto istnieje możliwość, że u psa rozwinie się ropomacicze, jeśli podczas histerektomii pozostaną niewielkie ilości tkanki macicy. Temu potencjalnemu problemowi można jednak zapobiec poprzez ostrożne usunięcie całej macicy. Należy mieć nadzieję, że efekty tej techniki zostaną odpowiednio zbadane w przyszłości.

Zachowane jądra

 W przypadku samców z zachowanymi jądrami istnieje logiczne rozwiązanie oparte na faktach. Duże prospektywne badanie wykazało, że częstość występowania raka jąder u psów z wnętrostwem wynosiła 12,7/1000 psich lat ryzyka.(50) Innymi słowy, jeśli 100 psów z zatrzymanymi jądrami dożyje 10 lat, u około 13 z nich rozwinie się rak w zatrzymanym jądrze. Średni wiek, w którym rozwijają się guzy w niezstąpionych jądrach wynosi 8,7 lat.(51) Guzy te są zwykle łagodne, choć mogą rosnąć dość duże. Na podstawie tego badania zaleca się, aby psy z z a t r z y m a n y m i j ą d r a m i poddawały się badaniu ultrasonograficznemu jamy brzusznej co dwa lata w celu ustalenia, czy w zatrzymanym jądrze (jądrach) rozwija się guz. W przypadku wykrycia guza, co zdarza się u mniejszości psów, można go wówczas usunąć. Ponadto psy z tylko jednym zstąpionym jądrem powinny zostać poddane wazektomii na tym powrózku nasiennym. Rozwiązanie to pozwala psu korzystać z hormonów płciowych, ale zapobiega przekazywaniu tej prawdopodobnej choroby genetycznej potomstwu.

Medycyna zindywidualizowana

Większość dzieci w dekadach po II wojnie światowej miała usuwane migdałki, gdy cierpiały na ból gardła. Obecnie procedura ta jest wykonywana znacznie rzadziej, ponieważ liczne badania wykazały, że usunięcie tego narządu odpornościowego wiąże się zarówno z krótkoterminowym, jak i długoterminowym ryzykiem dla pacjenta i zapewnia wątpliwe korzyści (52). Podobnie, biorąc pod uwagę przedstawione tutaj dowody, oczywiste jest, że usunięcie gonad wiąże się ze znacznym ryzykiem dla psów. Jest to szczególnie prawdziwe, biorąc pod uwagę, że procedura nie jest wymagana w celu zapobiegania prokreacji, co jest głównym powodem, dla którego rozważa się gonadektomię. Dlatego przed wykonaniem gonadektomii ważne jest, abyśmy indywidualnie ocenili każdego psa i jego sytuację życiową, rozważając ryzyko i korzyści związane z usunięciem gonad. Bardzo ważne jest również, abyśmy omówili z naszymi klientami zalety i wady procedur oraz ich alternatywy. Nie ma jednego rozwiązania, które pasowałoby do każdego psa.

Literatura:

37. Stocklin-Gautschi NM, Hassig M, Reichler IM, Hubler M, Arnold S. Związek nietrzymania moczu z wczesną kastracją u suk. J. Reprod. Fertil. Suppl. 57:233-6, 2001.

38. Aaron A, Eggleton K, Power C, Holt PE. Niewydolność mechanizmu zwieracza cewki moczowej u samców psów: retrospektywna analiza 54 przypadków. Vet Rec 1996;139:542-6.

39. Thursfield MV. Związek między nietrzymaniem moczu a kastracją u suk. Vet Rec. 1985;116:695.

40. Thrusfield MV, Hold PE, Muirhead RH. Nabyte nietrzymanie moczu u suk: częstość występowania i związek z praktykami kastracji. J Small Anim Pract 1998;39:559-66.

41. Milne KL, Hayes HM Jr. Epidemiologiczne cechy niedoczynności tarczycy u psów. Cornell Vet. 1981;71:3-14.

42. Panciera DL. Niedoczynność tarczycy u psów: 66 przypadków (1987-1992). JAVMA 1994;204:761-7.

43. Hess RS, Kass PH, Shofer FS, Can Winkle TJ, Washabau RJ. Ocena czynników ryzyka śmiertelnego ostrego zapalenia trzustki u psów. JAVMA. 1999;214:46-51.

44. Moore GE, Guptill LF, Ward MP, Glickman NW, Faunt KK, Lewis HB, Glickman LT. Zdarzenia niepożądane zdiagnozowane w ciągu trzech dni od podania szczepionki u psów. JAVMA 2005;227:1102-8.

45. Waters DJ, Kengeri SS, Clever B, Booth JA, Maras AH, Schlittler DL, Hayek MG. Odkrywanie mechanizmów różnic płciowych w długowieczności: dożywotnia ekspozycja na jajniki i wyjątkowa długowieczność u psów. Aging Cell 2009;8:752-5.

46. Sundburg CI, Belanger JM, Bannasch DL, Famula TR, Oberbauer AM. Wpływ gonadektomii na ryzyko zaburzeń immunologicznych u psów: badanie retrospektywne. BMC Veterinary Research 2016;12:278.

47. Beijerink NJ, Buijtels JJ, Okkens AC, Kooistra HS, Dieleman SJ. Podstawowe i indukowane GnRH wydzielanie FSH i LH u suk bezrujowych i po owariektomii. Theriogenology 2007;67:1039-45.

48. Zwida K, Kutzler MA. Niereptrodukcyjne długoterminowe powikłania zdrowotne usunięcia gonad u psów oraz możliwe związki przyczynowe z podwyższonym stężeniem hormonu luteinizującego (LH) po gonadektomii. J. etiology An Health 2016;11-11.

49.https://lib.dr.iastate.edu/cgi/viewcontent.cgi?referer=https://www.google.com/&httpsredir=1&article=2855&context=iowastate_ weterynarz

50. Reif JS, Maquire TG, Kenny RM, Brodey RS. Badanie kohortowe nowotworów jąder u psów. JAVMA 1979;175:719-23.

51. Nieto JM, Pizarro M, Balaguer LM, Romano J. Canine testicular tumors in descended and cryptorchid testes. Dtsch Tierarztl Wochenschr. 1989;96:186-9.

52. Liczne odniesienia można znaleźć na stronie https://en.wikipedia.org/wiki/Tonsillectomy

Bieganie, rower? Jak przygotować psa do tego typu aktywności.

Witajcie,

Na dzisiaj przygotowałam dla Was artykuł na temat biegania lub jazdy na rowerze z psem który biegnie z boku.

Po pierwsze i najważniejsze, jeśli dane ćwiczenia wprowadzimy z głową w sposób rozsądny to ani nam ani psu nie powinny grozić żadne kontuzje.

Odnosić się będę w dużej mierze do psów dużych takich jak Golden retrievery. Jednakże Ty jako wlaściciel psa powinieneś przede wszystkim wiedzieć do jakiej aktywności dana rasa się nadaje. Jesli tego nie wiesz, warto odrobić lekcje, poczytać na temat charakterystyki i predyzspozycji rasy, aby potem móc rozważać odpowiednią aktywność ruchową dla Ciebie i Twojego pupila. Zawsze możesz tez zasięgnąc języka u dobrych hodowców lub znawców rasy.

Do każdej aktywności- zwłaszcza nowej należy przgotować się stopniowo. Nie wybieraj się od razu na dystans biegowy 5-10-15 km. Nawet jeśli uda Ci się przebiec to kontuzje raczej masz gwarantowane. Nie mówię tutaj już nawet o skręconych stawach skokowych ale o naciagniętych lub naderwanych mięsniach, obolałych stawach bądź innych urazach. Zacznij od krótkiego dystansu, naucz sie stopniowo chodzić przynajmniej 2 km dziennie dość szybkim tempem aby nie mieć zadyszki, później staraj sie spacer zmienić w marszobieg i stopniowo w bieg. Jak masz zacząć biegać nie będe Ci tutaj pisać- od tego sa inne blogi. Zaopatrz się w odpowiednie obuwie i ubranie. Pamiętaj zresztą zawsze o rozgrzewce, a po bieganiu o rozciaganiu. Nigdy odwrotnie.

I tu przechodzimy do kluczowych kwestii. Rozgrzewki także potrzebuje pies. Taką rozgrzewką może być szybki spacer. Potem kilka razy siad/wstań. Chodzenie w około po jak najmniejszym promieniu w lewo i w prawo. Chodzenie ósemek. Podawanie łapy lewej/prawej. Oraz kompozycja stój/siad/leżeć. Powtórzona kilka razy.  Rozgrzewkę robimy przed bieganiem (jogging) oraz przy bieganiu przy rowerze. 

ROWER
1) Do tego aby pies mógł z Tobą regularnie biegać przy rowerze musisz zrobić RTG stawów biodrowych. Jesli radiolog oceni zdjęcie i stawy biodrowe na zdrowe i nadające sie do regularnego ruchu- śmiało.  

ROWER /JOGGING

2) Zawsze pamiętaj o rozgrzewce

3) Pies przy rowerze może biegać tylko w kłusie (nigdy galopem chyba że trenujecie do zawodów i masz rasy pociągowe np. husky lecz wtedy zapewne doskonale wiesz co trzeba robić 🙂 )

4) Unikaj wysiłku z psem w silnym nasłonecznieniu

5) Wysiłek tylko minimum 1-2 h po posiłku

6) Jeśli planujecie długi dystans pamiętaj że Twój pies potrzebuje wody (lub zbiornika wodnego, cieku wodnego do schłodzenia) 

7) Jesli widzisz że Twój pies nie daje rady- daj mu odpocząć- jesteś za niego odpowiedzialy.

8) Pies jak człowiek potrzebuje wdrożenia do aktywnych treningów- nie zaczynaj od 15 km.  Trenujcie razem od poczatku stopniowo. 

9) Uważaj po jakiej nawierzchni biegasz. To, że Ty masz buty nie oznacza, że Twojemu psu będzie się miło biegło po betonie… ( już nie wspomnę, że po rozgrzanym betonie czy asfalcie absolutnie nie wolno wyprowadzać Ci psa!) 

10) Zabierz ze sobą woreczki na odchody- Twój pies w każdej chwili może chcieć się załatwić. Posprzątaj po nim.

11) Jeśli biegasz w nocy załóż na siebie i na psa odblaski.

12) Zawsze biegajcie w szelkach, smyczy z amortyzatorem odpowiedniej dlugości i pasie trekingowym. 

Oto mój zestaw do biegania:

Buty


Pas dogtrekingowy

 


Smycz z amortyzatorem


Szelki

Chili w szelkach

Pozdrawiam Cię serdecznie,
Edyta
www.goldenmajko.pl

Jeśli masz ciekawe uwagi zapraszam Cię do komentowania.