Kupno Goldena czyli „Co z tym szczeniakiem?”

Golden Retriever stał się jedną z najpopularniejszych  ras na Świecie . Jednakże, znalezienie szczeniaka nie jest wcale łatwym zadaniem. Każda rasa w momencie osiągnięcia pewnego stopnia popularności będzie stawała przed licznymi wyzwaniami. Gdy tylko okazuje się ze można zarobić pieniądze przez rozmnożenie psa, pojawiają się ludzie którzy robią to bez żadnej wiedzy, umiejętności czy oddania -niezbędnych do stworzenia rasowego psa. Prowadzi to do tego, że szczenięta rodzą się z psychicznymi i/lub charakterologicznymi problemami, wykluczającymi psa z roli towarzysza rodziny. Prowadzi to również do złego umiejscowienia szczeniąt, a później poszukiwania nowego domu dla dorosłego psa. Zaleca się nabywanie szczeniąt od odpowiedzialnych hodowców. [2]

Kupno psa jest związane z ogromną odpowiedzialnością, która spada na nas w momencie kiedy do naszego domu przybywa młode szczenię.  Goldeny powinny być zdrowymi, zrównoważonymi psami. Aby takie były powinny być traktowane jak członkowie rodziny.  Goldeny bowiem nie nadają się do mieszkania na dworze, w kojcach, klatkach czy też w zamknięciu. Golden musi mieć ciągły kontakt z człowiekiem. Powinien być pełnoprawnym członkiem rodziny wtedy bowiem czuje się w pełni szczęśliwy i gotowy aby zadowalać swojego opiekuna (ang. will to please). Wymagają ze strony swojego właściciela wiele ciepła i miłości oraz poprawnej pielęgnacji i opieki, a braki w tym zakresie zaważyć mogą na całym późniejszym rozwoju psychicznym bądź fizycznym szczenięcia. Musimy być świadomi, że przyszłość naszego szczenięcia zależna jest od naszych decyzji, wyborów i postępowania. Psy są zależne od człowieka. Goldeny zostały wyhodowane do ścisłej współpracy z człowiekiem jednak nie są zabawkami.

Goldeny mają fantastyczny charakter co czyni je doskonałymi kompanami rodziny. Potrafią bardzo mocno przywiązać się do dzieci, gotowe są szaleć z nimi do upadłego i cierpliwie znoszą „dziecięce oznaki miłości” co powoduje, że są bardzo chętnie wybierane jako psy rodzinne. Należy pamiętać jednak, aby wytłumaczyć dziecku jak powinno obchodzić się z psem, jak powinno się z nim bawić aby nie zrobić sobie i jemu krzywdy. Należy pamiętać aby żadnego psa nie zostawiać samego z małym dzieckiem. Dzieci są nieprzewidywalne. Nierozsądne pozostawienie dziecka bez opieki w obecności psa doprowadzić może do nieszczęścia.

Golden Retrievery są to psy o wrażliwych żołądkach. Należy starannie przemyśleć formę karmienia, a Ci którzy zdecydują się na podawanie psu gotowej tzw. „suchej” karmy powinni liczyć się z tym, że specjalistyczna karma jest dość kosztowna. Dla tych, którzy wybiorą podawanie psu przygotowywanego jedzenia domowego niezbędne będzie zapoznanie się z tym co można, a czego nie można podawać psu. Niektóre bowiem składniki pokarmowe takie jak rodzynki, winogrona, cebula, czekolada są dla psa trujące i nigdy nie powinno się ich podawać nawet w najmniejszych ilościach. W internecie dostępnych jest setki materiałów na temat żywienia psa.

Pamiętać należy o dostarczaniu szczenięciu ale też młodemu i dorosłemu psy składników mineralnych i preparatów witaminowych. W tym celu należy skonsultować się z lekarzem weterynarii ponieważ niewłaściwe dawkowanie takich preparatów może powodować zaburzenia wzrostu i rozwoju szczenięcia.

Optymalna forma żywienia zapewni odpowiedni wzrost kośćca – nie za szybko i nie za wolno. Należy przy tym kontrolować wagę pupila, absolutnie nie dopuszczając do nadmiernego przyrostu wagi. Odpowiednie żywienie ogranicza ryzyko wystąpienia dysplazji stawów biodrowych, młodzieńczego zapalenia kości, krzywicy i innych schorzeń. [1]

Bezwzględnie zaleca się aby do 10-12 tygodnia życia karmić szczenię 4 razy dziennie, potem zaś zmniejszamy ilość posiłków do 3. Natomiast po ukończeniu 5 miesiąca życia należy podawać 2 posiłki. Lepiej karmić dorosłego psa dwa razy dziennie niż tylko raz. (Czy sam chciałbyś jadać tylko raz dziennie?) Pamiętaj jednak, że lepiej częściej, a w mniejszych porcjach. Należy także brać pod uwagę konieczność zapewnienia psu niezakłóconego odpoczynku po jedzeniu. Stosowanie się do tego zalecenia zminimalizuje ewentualne ryzyko wystąpienia skrętu żołądka.

A co z ruchem? Szczenięta goldenów są cieżkie, grubokościste i rosną szybko. Do 12 miesiąca życia należy dawkować im ruch. Odpowiedzialny opiekun musi zdawać sobie sprawę z tego, że dla tak młodego zwierzęcia gonitwy i szaleństwa często z dorosłym psami to bardzo niebezpieczna zabawa, która powinna  być krótka i bez nadmiernych szaleństw. Należy w miarę możliwości ograniczyć chodzenie po schodach.

Zdarza się, że kości rosną szybciej niż mięśnie i ścięgna. Ulegają one wydłużeniu i osłabieniu. Szczenię wkracza w wiek „nastolatka” i wygląda jak „kije od miotły powiązane gumka” (jak mawiał Terry Pratchett 🙂 Taka konstrukcja jest bardzo krucha i niezwykle podatna na urazy, których następstwa często uwidaczniają się dopiero w dorosłym życiu. Do 15-18 miesiąca psy mogą biegać tylko z własnej woli! Wykluczony jest jakikolwiek ruch wymuszony – bieganie przy rowerze, długie, męczące spacery, wspinaczki górskie, skoki, treningi agility i inne niebezpieczna dla stawów zajęcia. [1]

Po przyjeździe do nowego domu należy pozostawić szczenię w spokoju, pozwalając mu obwąchać i poznać każdy kąt. Pamiętać należy o schowaniu butów zabezpieczeniu wtyczek, gniazdek i przewodów mogących stworzyć potencjalne zagrożenie dla szczenięcia. Należy schować wszelkie niebezpieczne przedmioty łatwe do połknięcia oraz w szczególności zabezpieczyć wszelkiego rodzaju przestrzenie gdzie znajdują się detergenty i środki chemiczne.

Pies musi posiadać swoje legowisko. Będzie czuł się wtedy pewnie i bezpiecznie. W razie niewłaściwego zachowania, psa zawsze można wysłać na „miejsce”. Legowisko powinno być ustawione w zacisznym miejscu jednak tak aby szczeniak miał widok na to co dzieje się w domu.

Na fizjologiczne (tudzież inne) „wpadki” pupila proszę nigdy nie reagować oburzeniem i nie karać szczenięcia! Specjaliści zalecają raczej zachowywać się tak jakby się nic nie stało – sprzątnąć wtedy, kiedy szczeniak nie będzie tego widział. Są bardzo konkretne momenty, w których szczenię „popełni” ten karygodny czyn: Po spaniu, po jedzeniu, po zabawie. Gdy nauczymy się wychwytywać te momenty – to polowa sukcesu! Starajmy się przypilnować go gdy będzie się kręcił i obwąchiwał podłogę – wtedy szybko przenieśmy go na gazety/wynieśmy do ogrodu. Pamiętajmy o pochwale gdy załatwi swoje potrzeby w odpowiednim miejscu. Szybko wyciągnie wnioski z tej pozytywnej afirmacji. [1]

Pamiętaj aby zapewnić psu odpowiednią rozrywkę. Goldeny są inteligentne. Bardzo szybko się uczą. Dlatego ćwicz z nim posłuszeństwo już od najmłodszych tygodni. Bądź konsekwentny. Absolutnie nie bij psa. Zorganizuj psu zabawki. Najlepiej duże, z litej gumy, sznurka, nie plastikowe ani takie, które można pogryźć i połknąć. W żadnym wypadku stare buty i kapcie – nauczy się je nosić i niszczyć!

3. Jesteś gotowy poświęcić czas i wysiłek dla znalezienia odpowiedniego szczenięcia dla twojej rodziny? Będziesz musiał oprzeć się „wytwórniom” szczeniaków i nieodpowiedzialnym hodowcom. Musisz znaleźć hodowcę, przy którym będziesz sam dobrze się czuł. Wtedy możesz zwrócić się do niego z licznymi pytaniami, problemami i troskami. Pamiętaj że aby zminimalizować ryzyko wystąpienia chorób dziedzicznych oraz niewłaściwych zachowań musisz kupić goldena z RODOWODEM. Golden bez rodowodu to po prostu kundel!

4. Golden Retriever choć jest wspaniałym psem rodzinnym NIE JEST ZABAWKĄ DLA dziecka! 

5. Pamiętaj o „zaletach i wadach” wynikających z rodzaju  sierści? Pielęgnacja nie zajmuje zbyt dużo czasu, a wyczesany i przystrzyżony pies będzie miał mniej problemów skórnych oraz będzie gubił mniej włosów,

6. Wytrzymasz szaleństwa szczeniaka, aportowanie wszystkiego, od bielizny poczynając na rożnym sprzęcie kończąc, oraz częste wybuchy energii dorastającego szczeniaka?

7. Poświęcisz czas na szkolenie twojego psa tak żeby był odpowiedzialnym psim obywatelem? Goldeny są wspaniałe, ale będziesz musiał ciężko pracować aby Twój stał się w pełni wyszkolony.

8. Możesz zapewnić psu ogrodzony teren lub wyprowadzać go na smyczy, pamiętając jednocześnie ze goldeny potrzebują DUŻO kontrolowanych i bezpiecznych ćwiczeń? Goldeny nie są psami OBRONNYMI. Musisz tez włączyć psa do życia domowego. Goldeny NIE SĄ właściwymi psami do mieszkania przez cały czas na dworze. Jeżeli pozwala im się biegać luzem, ich przyjacielska natura czyni z nich łatwy cel poczynając od złodziei a na samochodach kończąc.

O hodowcy i o pytaniach jakie należy zadać w trakcie rozmowy z nim. 

Znalezienie właściwego hodowcy wiązać się powinno z rozpoczęciem współpracy. Owa współpraca będzie trwała przez całe życie twojego szczeniaka, a miejmy nadzieje, że nawet dłużej. Znalezienie takiego hodowcy zajmie Ci trochę czasu, musisz jednak pamiętać, że zaowocuje wspaniałymi skutkami! Możesz zadać kilka pytań , które pomogą Ci w podjęciu decyzji czy ten właśnie hodowca odpowiada wszystkim najwyższym standardom. Możesz nie znaleźć hodowcy który odpowie „tak” na wszystkie twoje pytania, oczekuj jednak większości pozytywnych odpowiedzi. [2] Pamiętać musisz jednak o tym, że kupujesz szczeniaka -żywe zwierzę, a nie wyniki badań jego rodziców. Wiele schorzeń genetycznie uwarunkowanych nie ma do końca opracowanej metody dziedziczenia, co wiąże się z tym, że nawet po zdrowych i przebadanych rodzicach rodzą się chore szczenięta. Hodowla to bowiem podejmowanie przemyślanych decyzji ze strony hodowcy i rozmnażanie zwierząt do tego predysponowanych o najlepszych cechach jednak żadne hodowca nie jest w stanie zagwarantować, że sprzedawany przez niego szczeniak będzie zawsze w pełni zdrowy i nie wystąpią u niego żadne choroby genetyczne.
1) Czy oboje rodzice mają zbadane stawy biodrowe i łokciowe? Czy radiolog ocenił zdjęcie RTG stawów, opisał je i wydał odpowiednia ocenę? Nie musisz brać kopii świadectwa, ponieważ w chwili obecnej suki i psy dopuszczane do rozrodu muszą mieć wykonane obowiązkowe badanie RTG bioder. Ich wynik będzie znajdował się w rodowodzie.  Nie gwarantuje to, że Twój szczeniak nie zachoruje na dysplazję, ale jest to najlepsze zabezpieczenie jakie możesz otrzymać.
2) Zapytać możesz czy  rodzice mieli bieżące świadectwo, certyfikat lub inny dokument od lekarza weterynarii świadczący o przeprowadzeniu badań wzroku, czy oboje rodzice nie maja problemów z sercem? Czy rodzice nie maja alergii, napadów padaczki i normalną tarczycę? Nie wszyscy hodowcy przeprowadzają owe badania ponieważ nie są one obowiązkowe.
3) Czy hodowca zna się na rasie i sztuce wychowywania szczeniąt? Czy odpowie na wszystkie Twoje pytania – czy odnosisz wrażenie, że możesz z hodowca rozmawiać o wszystkim co dotyczy szczeniaków? Czy pomoże Ci wybrać szczenię biorąc pod uwagę jego charakter? Większość hodowców potrafi rozpoznać charakter psa i dlatego powinni Ci zaoferować takiego szczeniaka który będzie najbardziej odpowiadał Twojemu stylowi życia.
4) Powinieneś zwrócić uwagę na to czy maluchy są  wychowywane w domu pełnym ludzi, głosów i zapachów, z którymi spotkają się na co dzień i czy potrafią się szybko zaaklimatyzować? Czy są trzymane z matką i rodzeństwem przez co najmniej 7 tygodni? Bez spełnienia tych niezbędnych warunków możemy mieć problemy z charakterem psa w przyszłości, nawet przez całe jego życie.
5) Czy hodowca może Ci dać referencje, lub skontaktować Cię z innymi ludźmi, którzy kupili od niego szczenięta? Jeśli tak możesz zadzwoń do nich
6) Jaki temperament mają rodzice? Zachowanie goldena nie powinno nigdy wymagać usprawiedliwień typu: „on jest nieśmiały” czy „ona nie lubi dzieci”.
7)  Czy otrzymasz od hodowcy metryczkę? Jeśli nie, niestety kupisz kundla.
8) Czy hodowca bierze udział w wystawach? Większość poważnych hodowców rywalizuje między sobą. Uczestniczenie w wystawach oraz nagrody zdobyte przez psa mówią same za siebie.
9) Ile miotów miała suka? Jeżeli suka jest pokrywana w każdym sezonie może to wskazywać, że zarobek jest głównym celem hodowcy.
10) Jakie papiery dostaniesz w momencie nabycia szczeniaka? Powinna tam być dołączona umowa zobowiązująca Cię do dbania o bezpieczeństwo szczeniaka, szczepienie go, utrzymywanie w dobrej formie. Powinna być dołączona kopia dokumentów dotyczących całego miotu, wszelkie świadectwa i zaświadczenia. Wielu hodowców daje też książki, artykuły lub kasety wideo pomagające w wychowaniu psa i dbaniu o szczeniaka.
11) Wreszcie, jeżeli hodowca posiada w tym momencie szczeniaki, czy są one zdrowe? (czy nie ma przebarwień na nosie, biegunki, jasnych oczu, czy szczeniaki są czyste a ich zachowanie właściwe). Czy szczenięta przeszły już odrobaczenie i pierwsze szczepienie? Czy weterynarz badał psy?
12)  Jeżeli hodowca posiada więcej ras powinniśmy zobaczyć osiągnięcia tych psów, ponieważ to świadczyć będzie o renomie hodowli i że są to ludzie do czegoś darzący.
13) Czy hodowca w razie potrzeby przetrzyma Ci szczeniaka np. 2 tygodnie, pamiętaj że to może podnieść cenę pieska

Jeśli masz jeszcze jakiekolwiek pytania napisz lub zadzwoń do mnie. Chętnie z Tobą porozmawiam.
Edyta Gajewska [1]http://www.adsum.com.pl/pl/szczenieta/64-instrukcja-obslugi "Instrukcja obsługi" lek. wet. Magdalena Chmielewska[2]

http://goldenretriever.pl/ "Kupno goldena"